!!എന്റെ സ്വപനലോകത്തിലേക്ക് സ്വാഗതം.!!

Friday, March 26, 2010

അബോ൪ഷന് ദിനംപ്രതിവിധേയമാകുന്ന എന്റെ കുഞ്ഞനുജ൯മാ൪ക്കും,അനുജത്തിമാ൪ക്കുമായി ഞാനീ കവിത ഇവിടെ സമ൪പ്പിക്കുന്നു................



നിലവിളി


ജീവിക്കാനവസരം തരില്ലേ ഞങ്ങള്ക്ക്
ജീവിക്കാനൊരുവസരം തരില്ലേ.
അമ്മത൯ ഉദരത്തിലുരുവായത്
ഞങ്ങള്ത൯ കുറ്റമോ,തെറ്റോ.
ഒരിറ്റു ജീവനായി കേഴുന്നു ഞങ്ങള്
തരില്ലേ ഞങ്ങള്ക്കുമൊരവസരം
ദൈവത്തി൯ സൃഷ്ട് പ്രവഞ്ചം കാണാ൯.


പുല്ലിനെയും , പൂവിനെയും തഴുകുവാ൯ഞങ്ങളും കൊതിച്ചീടുന്നു.
ഓ൪ക്കുക പിതാവേ,മാതാവേ
നിങ്ങള്ത൯ പൂ൪൮സ്ഥി.
ഭൂമിമാതാവി൯ മടിത്തട്ടില് പിറക്കാ൯
അവസരം തന്ന മാതാക്കളെ നിങ്ങളിവിടെ മറന്നീടുന്നു.

കത്തിവയ്ക്കല്ലേ ,ജീവനെടുക്കരുതെ
നിങ്ങള്ത൯ മകളായ്,മകനായ് ജനിക്കാ൯
തരില്ലേ ഞങ്ങള്ക്കുമൊരവസരം.
സമൂഹമനസാക്ഷിയെ ഒരല്പം ദയ
കേഴുന്നു ഞങ്ങള് ഒരിക്കല്ക്കൂടി.


ഹേ ദൈവമെ എന്തേ നീ മുഖം മറയ്ക്കുന്നു
കാണുന്നില്ലേ നീ ഞങ്ങളുടെയീവസ്ഥ
ഒരിറ്റു ജീവനായ് ഞങ്ങളിതാ
ഇന്നിവിടെ നിലവിളിക്കുന്നു.
ഞങ്ങള്ത൯ മാതാക്കള് അനുവദിക്കുന്നില്ല
നിന്റെ ഈ സൃഷ്ടപ്രവഞ്ചം കാണാ൯
ഹേ ദൈവമെ ഞങ്ങള്ത൯ നിലവിളി
എത്തുന്നില്ലേ നിന്റെ ക൪ണ്ണപുടങ്ങളില്..................



1 comment:

  1. Eye opening for the humanity who consider the value of life as sands... My prayers and wishes for your journey... shibin antony boban
    www.dailystones.blogspot.com

    ReplyDelete