സന്ധ്യയുടെ മിഴിയില് തമസ്സ്
നിറയ്യ്ക്കുന്നു മാനം.
ആദിത്യ ഭഗവാ൯ പോയി മറയുന്നു
പടിഞ്ഞാറ൯ ചക്രവാളത്തില്.
ആരെയോ തേടിയെത്തിടുന്നു പൊന്നമ്പിളി.
നിശയുടെ വീഥിയില്
ഒളി വിതറുന്നു മിന്നാമിനുങ്ങുകള്...
പെണ്കിടാവി൯ രോദനം
തമസ്സിന്റെ ബാഹ്യകേളികള്ക്കുമപ്പുറം
മനസ്സിനെ കീറിമുറിച്ചയവളുടെ രോദനം.....
നീചരാം മനുഷ്യ൪
രാത്രിത൯ മറവില്
മാനം വിറ്റു കാശാക്കുന്നിവിടെ..
ഇത് ആലയമോ,അറവുശാലയോ ?
കരഞ്ഞു തള൪ന്നയവളുടെ മിഴികളെ.
പെങ്ങളായ് ,അമ്മയായ്,തീരേണ്ടവള്
കഴിയുന്നിതാ ജീവഛവമായ്...
എവിടെയോ പോയ് മറയുന്നു നിശീഥിനി
കണ്ടവരുണ്ടോ,ആരെങ്കിലും ഇന്നിവളെ................
No comments:
Post a Comment